Identifikatzen gaituena eta galdu nahi ez duguna
Ikastola, euskal hezkuntza integrala eta kalitatezkoa eskaintzeko ametsarekin sortu zen eta, horrela, herri osoko hizkuntza eta kultura euskaldunaren galera iraultzeko. Ez diogu uko egingo amets eta xede horri, gaur egun, egoera hobea bada ere, ez baitira gutxienekoak betetzen lurralde osoan euskaraz bizi eta garatu ahal izateko. Soziolinguistak bat datoz esatean bidegurutze batean gaudela eta datozen urteak erabakigarriak izango direla euskal gizarteak aukeratutako aukera zein izango den jakiteko; hizkuntza ezagutzea, baina erabileran aurrera ez egitea, euskara desagertzera kondenatuz, edo ezagutzatik erabilerara jauzi kualitatiboa egitea eta euskararen funtzioak garatzea, hizkuntza nazional bihurtu arte. Gure ustez, 60ko hamarkadan bezala, Ikastolek ere zeregin erabakigarria dugu arlo horretan, eta ez diogu horri uko egin nahi eta gure erantzukizuna gure gain hartzen dugu.
Era berean, ez diogu uko egin nahi herritik eta herriarentzat helburu horiek lortzeko ideiari, familiekin zein herriarekin lotura estua mantenduz, eta harreman hurbila eta familiarra izaten jarraitu nahi dugu.
Ikastola ingurune natural pribilegiatuan dago, eta ez dugu galdu nahi.
Hasieratik, eta urteetan zehar, irakasle-taldearengan kohesio handia eta konfiantzazko harremana izan dugu, eta horrela izaten jarraitzea nahi dugu. Era berean, ikastetxearen hezkuntza-etapa barruko eta arteko koordinazioari eta koherentziari eutsi nahi diogu.
Azkenik, gustatuko litzaiguke beste Ikastolekiko lankidetzari eustea eta lankidetza-sareak ehuntzen jarraitu nahi dugu.